Koffie en ontbijt pogingen

De fietstocht laat op zich wachten. Na beter te hebben ingelezen onder genot van een super lekker ontbijt met super slappe koffie kwamen we erachter dat de bus reis toch wat langer duurde dan we dachten.

De uber taxi bracht ons naar de centrale bus halte in Bogota. Het ritje van 25 minuten kostte slechts 10.800 peso wat uitkomt op ongeveer 1,50€ per persoon. De bestuurder reed haast stapvoets door Bogota, dit gaf wel een veilig gevoel in die chaotische verkeersdrukte. Alleen het feit dat hij er heel jong uit zag baarde ons wat zorgen, maar goed we kwamen er. De buschauffeur die ons van Bogota naar Armenië vervoerde had duidelijk geen angst op de weg. We vlogen door de bergwegen! Staan in de bus of naar de wc gaan was haast onbegonnen zaak. Vrij lastig als het om een ritje van acht uur gaat. Maar gelukkig stopten we onderweg bij een soort van restaurant en mochten we even voet op stabiele ondergrond zetten. De rest van de reis verliep prima, en was door de prachtige bergen een beleving opzich. In Armenië stappen we over op een klein busje die ons via een enorme slinger weg naar Salento brengt. Jammer dat het donker is en we hier dus niks van kunnen zien.

Het hostel is prachtig en het eten heerlijk!! Wijn, nacho's, salades en een haartvuurtje. Need to say more?!

Na breakfast with a view without breakfast maar met hele lekkere koffie (de keuken is pas open om 8:30) is het tijd voor wat actiefs na twee dagen zitten. Dus we nemen een jeep taxi naar de Cocora Valley in het Los Nevados Nacionales Parcues gelegen in het Andes gebergte. Dit moet door de aanwezigheid van het symbool van Colombia, de Quindio wax palm, absoluut de moeite waard zijn. Moeite, ja dat koste het zeker. Met uiteindelijk 25000 stappen op de teller en een klim van 2300m naar 3200m komen we uitgeteld weer terug bij het hostel aan. Maar WAUW wat een plaatje!! Alles was mooi en groen en door de prachtige uitzichten maakte dat zweten, zuchten en doorklimmen absoluut niks meer uit. En oh ja, die wax palms waren ook heel mooi.

Poging twee voor het ontbijt want alles wat op de kaart staat ziet er zoo lekker uit! Maar hier is dan ons eerste tegenvallertje deze vakantie. De vloer in het restaurant moet gelakt worden, dat moet gebeuren op dinsdag 12 september. Weer geen ontbijt hier in het hostel. Gelukkig vinden we op het centrale plein een heel knus tentje die ons van heerlijk ontbijt en koffie voorziet. Dit plein en Salento zelf zijn overigens zo kleurrijk! Alle huizen hebben allerlei kleurtjes en het zit bomvol met handmade hebbedingetjes en eettentjes.

We pakken weer een jeep taxi op naar de koffie plantage! Lopen is vandaag een wat grotere opgave dan normaal door lichte spierpijn van gisteren. Dit tripje is voor mij als koffie liefhebber iets waar ik naar uitkeek. Een prachtig grote plantage midden in de bergen. We krijgen informatie over het hele proces, plukken zelf de bonen en mogen uiteraard koffie proeven, helemaal super! Leuk ook om tussen alle toeristen een Nederlands 'ANWB stelletje' tegen te komen. Voor wie niet weet wat het is, zoek het op Facebook en je hebt uren hilarisch vermaak. Anouk en ik moeten dan toch wat aan onze kledingstijl veranderen willen we daaraan tippen. Maar stuiten op een klein stukje vaderlandse herkenning in het verre buitenland is altijd leuk.

Nu zitten we te relaxen in ons hostel want het regent ook in Colombia helaas wel eens. Salento en haar uitgestrekte gebergte eromheen zijn echt zooooo mooi!! Morgen maken we een vijfuurse busrit naar Medellin, de stad van Pablo Escobar.

Voor nu even relaxen en nog lekker borrelen en eten vanavond! Ennn hopelijk kunnen we morgen toch nog het ontbijt hier proeven, de verwachtingen stijgen...