En eigenlijk wil ik nog helemaal niet naar huis!!!

chijf de tijd weg. Dat is mijn doel op dit moment gezien het feit we net één uurtje onderweg zijn vanuit Bangkok naar Dubai. Het zit erop. Ik moet het een aantal keer tegen mezelf zeggen omdat ik niet wil geloven dat er aan dit fantastische tripje een einde komt. Maar aan al het moois komt een einde. Dus ook deze kan de boeken in, en hoe!

Helaas is het mij niet gelukt om van mijn krukken af te komen afgelopen week. Inmiddels ben ik ervaren met die dingen en het heeft ons op z'n minst twee stoelen met extra beenruimte opgeleverd tijdens deze vlucht, we blijven positief! Mijn enkel is prima hersteld van de val echter werd ik gelijk daaropvolgend genekt door hielspoor aan beide voeten. Leven op het strand gaat blijkbaar niet altijd over rozen en zeker niet als je verzaakt slippers te dragen en jezelf een week op blote voeten voortbeweegt. Au wat doet dat zeer, hielspoor. Ach nu komt mijn crossfit mentaliteit goed van pas, doorbijten en blijven gaan. Of dat nou met twee krukken is of op een andere manier.

Papa en mama arriveerden op oudjaarsdag, de dag dat Dennis helaas ziek op bed lag door voedselvergiftiging. Pap, mam en ik dus met drieën naar Khao San Road om met honderdduizenden andere af te tellen naar 12 uur. Gaaf om het hier eens te beleven, alleen jammer dat juist op dit moment Dennis niet in staat was mee te gaan. Ik sprak met Simone af bij een club maar ze vergat me te zeggen dat ik legitimatie mee moest nemen. Met beschonken ogen liep ze terug naar binnen en direct hieropvolgend ontmoette ik 5 Nederlanders met hetzelfde probleem. We gingen samen terug naar Khao San Road om daar de boel onveilig te maken, 6 personen in een tuktuk past blijkbaar! Wat een avond was het.

De daaropvolgende dagen heeft Simone ons door Bangkok rondgeleden, fantastische gids! We deden een fietstour, cooking class, bezochten night markets, bestelde 6 gerechten die we deelden, roken de vieze geur in China Town, bezochten tempels en de Grand Palace. Terwijl zij binnen in de Grand Palace iets aan het kijken waren bleef ik buiten zitten met mijn krukken. Passeerde tot mijn grote verbazing de prins ineens, iedereen was door het dolle! Jammer dat foto's maken niet toegestaan was maar een leuk momentje was dit wel. We aten nog meer, dronken grote biertjes en hadden genoeg om bij te kletsen. Het waren onwijs leuke dagen samen!

Pap en mam zijn hun trip aan voortzetten en reizen ongeveer dezelfde route als die wij gedaan hebben. Simone heeft voor de verandering nog maar eens het vliegtuig gepakt, het dartpijltje lande dit keer op de Filipijnen. Dennis en ik hebben de laatste twee dagen vooral veel bier geproefd. Waar ik met een kleine kater om elf uur sochtends het zwembad in sprong, raakte ik vrij snel daarna met een biertje in mijn hand in gesprek met andere afziengangers wat resulteerde in een full day of drinking at the pool afsluitend onze laatste energie eruit knallen op Khao San Road. Een enorm culturele afsluiting nietwaar?

Het was een fantastische laatste week. Na de eilanden even op adem komen met de family en heel veel leuke dingen samen gedaan. Uiteindelijk full charged nog even twee dagen genoten van de vakantie en gewoon, van het leven!!!

Ik hoop oprecht dat ik jullie binnen een jaar weer kan vermaken met reisverhalen. Waarheen weet ik nog niet. Wel weet ik dat ik gedurende deze weken heb al behoorlijk veel leuke ideeën opgedaan.

Tijd om de voetjes te laten herstellen en weer terug naar het normale leventje te gaan. Thailand was fantastisch, foto's dekken de lading niet evenals de woorden die ik schrijf. Wat hebben we genoten!!! Het zit erop, echt Yvonne het zit erop.